بـدون شــرح...!

قابل توجه بعضی ها که فراموش کردند یه روزی باید بمیرند..!!

.

.

بعضـــــی از دختـــــرکان...!!

هر چقدر میتوانند بــــــــد حجابی بکنند.!!

لباس تنــــگ و بـــــد نما بپوشــــند و بقول خودشان..

اگـــه تیــپ نزنیم اْفـــته کــــــلاس داره برامـــــون..!!

.

.

اون آقا پســــر هایی که میــــــگن..!!

یه جـــــون باید در دانشـــــگاه دوست د خ ت ر !! داشته باشه..!!

و بقـــول خودشان ما جـــــوانایم فعلا بی خیال محــــرم و نامحــرم..!!

.

.

اون عـــروس خانومی که کــــــراهت دارد یک تکــــه پارچه روی صورتش بندازه

که نکنه آرایـــــش یک میـــــلیون تومنیش خـــراب بشه..!!

و اینچــــنین خودش رو به همه نـــــشون میده..!!

رحلت پیامبر اکرم(ص) ؛شهادت امام حسن (ع) و امام رضا (ع)

خورشید به سوگ مصطفی میگرید، مهتاب به حال مجتبى میگرید، 

در مشهد دل چه کربلایى برپاست، قومى به شهادت رضا میگرید. التماس دعا

امام رضا (ع):

هرکس در مجلسی نشیند که امر ما در آن زنده می شود، در روزی که قلب ها می میرند، قلبش نخواهد مرد

مجلس عزای آقا امام رضا رفتی ما رو هم از دعای خیر بی نصیب نگذار

رحلت پیامبر اکرم(ص) و امام حسن مجتبی(ع) و آفتاب هشتم امامت حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) تسلیت باد

زندگی نامه مختصر امام رضا (ع)

ویژگیهاى زندگى امام رضـا (ع )

بـعـد از امـام مـوسى بن جعفر (علیه السلام ) مقام امامت به پسرش  حضرت ابوالحسن على بـن

مـوسـى الرّضـــا (عـلیـه السـلام ) رسـیـد، چـرا کـه او در فـضـایل سرآمد همه برادران و افراد

خانواده اش بود و در علم و پرهیزکارى بر دیگران برترى داشت و همه شیعه و سنّى بر برترى او

اتفاق نظر دارند و همگان آن حضرت را به تفوّق بر دیگران در جهت علم و فضایل معنوى مى

شناسند.

بـه علاوه پدر بزرگوارش امام کاظم (علیه السلام ) بر امامت او بعد از خودش تصریح فرموده و

اشاراتى نموده که درباره هیچیک از برادران و افراد خانواده او، چنین تصریح و اشاراتى ننموده است

حـضـرت رضـا (عـلیـه السلام ) به سال 148 هجرى (یازدهم ذیقعده یا ...) در مدینه چشم بـه ایـن

جـهـان گـشـود، و در طـوس خـراسـان در مـاه صـفـر سال 203 هجرى در سنّ 55 سالگى از دنیا

رفت .مـادر آن حـضـرت ((اُمّ الْبَنین )) نام داشت که اُمّ ولد بود. مدّت امامت او و مدّت سرپرستى او از

اُمّت ، بعد از پدرش ، بیست سال بود.

چند نمونه از دلایل امامت حضرت رضا (ع )

1 ـ تـصـریح و اشارات امام کاظم (علیه السلام ) بر امامت حضرت رضا (علیه السلام )؛ ایـن مـطـلب

را جمع کثیرى نقل کرده اند از جمله از اصحاب نزدیک و مورد اطمینان و صاحبان عـلم و تـقـوا و

فـقـهـاى شـیـعـیـان (امـام کـاظـم (عـلیـه السـلام ) ) کـه بـه نقل آن پرداخته اند، عبارتند از:

داوود بـن کـثـیـر رِقـّى ، محمّد بن اسحاق بن عمّار، علىّ بن یقطین ، نعیم قابوسى و افراد دیگر

که ذکر آنان به طول مى انجامد.

زندگینامه مختصر امام حسن مجتبی (ع)

پیشواى دوم جهان تشیع که نخستین میوه پیوند فرخنده على علیه السلام با دختر گرامى پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله بود، در نیمه ماه رمضان سال سوم هجرت در شهرمدینه دیده به جهان گشود.(1)
حسن بن على علیه السلاماز دوران جد بزرگوارش چند سال بیشتر درک نکرد زیرا او تقریباً هفت سال بیش نداشت که پیامبر اسلام بدرود زندگى گفت.
پس از درگذشت پیامبر صلی الله علیه و آله تقریبا سى سال در کنار پدرش امیر مومنان  علیه السلام قرار داشت و پس از شهادت على  علیه السلام (در سال 40 هجرى) به مدت 10 سال امامت امت را به عهده داشت و در سال 50 هجرى با توطئه معاویه بر اثر مسمومیت در سن 48 سالگى به درجه شهادت رسید.
شناخت مختصرى از زندگانى امام حسن علیه السلام
فریادرس محرومان
در آیین اسلام، ثروتمندان، مسئولیت سنگینى در برابر مستمندان و تهیدستان اجتماع به عهده دارند و به حکم پیوندهاى عمیق معنوى و رشته‏ هاى برادرى دینى که در میان مسلمانان بر قرار است، باید همواره در تأمین نیازمندی‌هاى محرومان اجتماع کوشا باشند. پیامبر اسلامصلی الله علیه و آله و پیشوایان دینى م علیه السلام، نه تنها سفارش‌هاى مؤکدى در این زمینه نموده‌‌اند، بلکه هر کدام در عصر خود، نمونه برجسته‏‌اى از انساندوستى و ضعیف نوازى به شمار می‌رفتند.
پیشواى دوم، نه تنها از نظر علم، تقوى، زهد و عبادت، مقامى برگزیده و ممتاز داشت، بلکه از لحاظ بذل و بخشش و دستگیرى از بیچارگان و درماندگان نیز در عصر خود زبانزد خاص و عام بود. وجود گرامى آن حضرت آرام بخش دل‌هاى دردمند، پناهگاه مستمندان و تهیدستان، و نقطه امید درماندگان بود. هیچ فقیرى از در خانه آن حضرت دست خالى برنمى‌گشت. هیچ آزرده دلى شرح پریشانى خود را نزد آن بزرگوار بازگو نمی‌‏کرد، جز آنکه مرهمى بر دل آزرده او نهاده می‌‏شد. گاه پیش از آنکه مستمندى اظهار احتیاج کند و عرق شرم بریزد، احتیاج او را برطرف می‌‏ساخت و اجازه نمی‌‏داد رنج و مذلت سؤال را بر خود هموار سازد!
"سیوطى" در تاریخ خود می‌‏نویسد:"حسن بن على" داراى امتیازات اخلاقى و فضائل انسانى فراوان بود، او شخصیتى بزرگوار، بردبار، باوقار، متین، سخى و بخشنده، و مورد ستایش مردم بود.

رحلت رسول اکرم(ص)

1. طلب کتف توسط پیامبر صلّی الله علیه و اله و سلم

در این روز پیامبر صلّی الله علیه و اله و سلم دوات و کتف طلبیدند تا بنویسند که خلافت بلافصل برای امیرالمؤمنین علیه السلام است، ولی عمر مانع از این کار شد و به ساحت اقدس نبوی صلّی الله علیه و اله و سلم جسارت کرد و گفت: «ان الرجل لیهجر»: «این مرد هذیان میگوید»!

همچنین پیامبر صلّی الله علیه و اله و سلم در این روز بر منبر رفتند و خطبه خواندند و مردم را موعظه نمودند و به پیروی از قرآن و عترت فراخواندند.(1)

1. مستدرک سفینه البحار: ج6 ص295. بحارالانوار: ج23 ص473.

 روز بیست و ششم ماه صفر:

1. تجهیز لشکر اسامه

در این روز در سال 11 هـ . پیامبر صلّی الله علیه و اله و سلم به عده ای خاص از صحابه و به خصوص ابوبکر و عمر و عثمان امر فرمودند برای سفر به روم و جنگ با رومیان به امیریِ اسامه بن زید آماده شوند. آنان از این امر کراهت داشتند و نسبت به فرماندهی اسامه بر سپاه اسلام به خاتم الانبیاء صلّی الله علیه و اله و سلم اعتراض کردند. حضرت فرمودند: «خدا لعنت کند کسی را که از لشکر اسامه تخلف کند»، ولی با این همه ابوبکر و عمر و عثمان تخلف کردند و بازگشتند! (1) 

1. بحارالانوار: ج30 ص428 ، ج21 ص410. طبقات ابن سعد: ج2 ص136. مستدرک سفینه البحار: ج6 ص295.

بیستم و هشتم ماه صفر:

1. شهادت رسول خدا صلّی الله علیه و اله و سلم

شهادت جانگداز و مظلومانة اشرف مخلوقات خاتم الانبیاء محمد بن عبدالله صلّی الله علیه و اله و سلم در سال 11 هـ در سن 63 سالگی به وسیلة سَمّ(1) بوده است؛ و طبق روایاتی عایشه و حفصه آن حضرت را مسموم کرده اند! (2) 

و عاقبت هم به سوی صاحب خود بازگشت

روزی پیرمردی فقیر و گرسنه، نزد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) آمد و درخواست کمک کرد.

پیامبر فرمود: اکنون چیزی ندارم ولی «راهنمای خیر چون انجام دهنده آن است»،

 پس او را به منزل حضرت فاطمه (سلام الله علیها) راهنمایی کرد.

پیرمرد به سمت خانه حضرت زهرا (سلام الله علیها) رفت و از ایشان کمک خواست.حضرت زهرا (سلام الله علیها) فرمود:

 ما نیز اکنون در خانه چیزی نداریم. اما گردن ‏بندی را که دختر حمزة بن عبدالمطّلب به او هدیه کرده بود

 از گردن باز کرد و به پیرمرد فقیر داد. مرد فقیر، گردن ‏بند را گرفت و به مسجد آمد.

پیامبر (صلی الله علیه و آله) هنوز در میان اصحاب نشسته بود که پیرمرد عرض کرد:

 ای پیامبرخدا (صلی الله علیه و آله)، فاطمه (سلام الله علیها) این گردن بند را به من احسان نمود

 تا آن را بفروشم و به مصرف نیازمندی خودم برسانم.پیامبر (صلی الله علیه و آله) گریست.

عمّار یاسر با اجازه پیامبر (صلی الله علیه و آله) گردن بند را از پیرمرد خرید.عمار پس از خرید گردن بند،

 گردن بند را به غلام خود داد و گفت: این را به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) تقدیم کن ، خودت را هم به او بخشیدم.

پیامبر (صلی الله علیه و آله) نیز غلام و گردن بند را به حضرت فاطمه بخشید.غلام نزد فاطمه (سلام الله علیها) آمد و آن حضرت گردن بند

 را گرفت و به غلام فرمود: من تو را در راه خدا آزاد کردم. غلام خندید.حضرت فاطمه (سلام الله علیها) راز این خنده‌ را پرسید.

 غلام پاسخ داد: ای دختر پیامبر (صلی الله علیه و آله) برکت این گردن بند مرا به شادی آورد،

چون گرسنه‌ای را سیر کرد، برهنه‌ای را پوشاند، فقیری را غنی نمود، پیاده‌ای را سوار نمود،

بنده‌ای را آزاد کرد و عاقبت هم به سوی صاحب خود بازگشت.

منبع:پایگاه فرهنگی مذهبی علمدار جهبه حاج حسین خرازی

مناظرات و گفت وگوهای خواندنی حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام

یکی از مباحث جذاب و آموزنده پیرامون شخصیت مولای متقیان علی علیه السلام گفت و گوی آن حضرت با افراد و شخصیت های معروف صدر اسلام است. در دو نوشتار گذشته، مناظره علی علیه السلام با ابابکر و اهل شوری مورد بحث و کنکاش قرار گرفت، اینک مناظره آن حضرت با بزرگانی از مهاجرین و انصار را تقدیم شما خواننده گرانقدر می کنیم. در این مناظره، علی علیه السلام ضمن بیان گوشه ای از صفات والای خویش به بیان حقانیت خلافت خود پرداخته و ادله مشهور مخالفین را پاسخ می گویند. در پی نوشت ها در مواردی که احساس می شد نیازمند توضیح است، ضمن توضیح مختصر، منابع معتبر شیعه و سنی جهت مطالعه بیشتر معرفی گردیده است. امید آنکه این مختصر گامی مفید جهت آشنایی با شخصیت والای مولای متقیان بوده و برای مبلغان ارجمند در تبیین حقایق مفید باشد.
 مجلس تفاخر 

ابان از سلیم بن قیس نقل می کند که گفت: (1)
در زمان حکومت عثمان، در مسجد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله علی علیه السلام را دیدم و در کنار او شاهد گفت و گوی جماعتی از مهاجرین و انصار پیرامون مباحث علمی و ذکر فضایل آنان بودم. مهاجرین از فضایل قریش می گفتند... و انصار به ذکر فضایل و سوابق خود می پرداختند... هر یک از دو گروه، نام شخصیتی را برده و می گفتند: فلانی از ماست، تا بر افتخارات خود بیفزایند... صحبت به درازا کشید. نزدیک به دویست نفر در مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله حضور داشتند. از مهاجرین افرادی چون علی بن ابی طالب علیه السلام و دو فرزندش، سعد بن ابی وقاص، عبدالرحمان بن عوف، طلحه، زبیر، عمار، مقداد، ابوذر، عبدالله بن عمر و... و از انصار افرادی چون اُبی بن کعب، زید بن ثابت، ابو ایوب انصاری، جابر بن عبدالله، زید بن ارقم و... بودند. علی علیه السلام و بستگانش در آن جمع، ساکت بوده و سخن نمی گفتند، مردم روی به علی علیه السلام کردند و گفتند: چرا سخن نمی گویید؟

مسلمان شدن نصرانی

امام رضا (ع) تصمیم میگیرند به بازار بروند  از احوال بازاریان آگاه شود و متوجه میشود که یک نصرانی (مسیحی ) سخت بیمار هست و امام(ع)  به دیدن اون نصرانی میرود که دراین هنگام تفسیر سوره حمد رو برای اون نصرانی بیان میکنند بعد می فرمایید :

در حدیثی از پدران بزرگوار به نقل از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید: شنیدم که خداوند فرموده است من سوره حمد را میان خود و بنده ام تقسیم کرده ام نیمی از این سوره برای من و نیمی از آن برای بندة من است. و هر چه بخواهد اجابت می شود. هنگامی که بنده می گوید: « بسم الله الرحمن الرحیم » خداوند بزرگ می فرماید بنده ام به نام من آغاز کرد و بر من است که کارهای او را کامل نمایم و برای او در همه حالاتش برکت قرار دهم و هنگامی که می گوید « الحمدلله ربّ العالمین » خداوند بزرگ می فرماید بنده ام مرا حمد و ستایش نمود و دانست نعمتهایش را که دارد از ناحیه من است و بلاهایی را که از او دور کردم با احسان من بوده است گواه باشید که من نعمتهای سرای آخرت را بر نعمتهای دنیایی او می افزایم و بلایی آن جهان را نیز از او دفع می کنم. همانگونه که بلاهای دنیا را از او دور کردم و هنگامی که می گوید« الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ »خداوند می فرماید: بنده ام مرا بخشنده و بخشایگر دانست کسی که قیامت را جهت تکامل بشرآفرید و اوست درک کننده دردها و نقص‌های آدمی بیش از خودشان، که به بهترین و کامل‌ترین حالت آن را بر طرف می‌کند. و آن از رحمت بی‌قید و شرط و دائمی حضرتش ناشی می‌شود.« مالک یوم الدّین »

اربعین از نگاه مورخ معاصر

یکى از مباحث مهمى که در تاریخ قیام سیدا‌لشهدا علیه‌السلام مورد بررسى و توجه قرار گرفته، حضور اهل‌بیت علیهم‌‌السلام در کربلا در اولین اربعین شهادت امام حسین علیه‌السلام مى‌باشد. در میان شیعه، مشهور است که اربعین روزى است که جابر بن عبداللّه انصارى به زیارت مرقد امام حسین علیه‌السلام نایل شد. حجة‌‌الاسلام والمسلمین مهدى پیشوایى از در گفت‌وگو با مرکز خبر حوزه، پیشینیه اربعین و نیز جایگاه اربعین حسینى در بین شیعیان را تشریح نمود.آن‌چه در پى مى‌آید حاصل گفت‌و‌شنود با این مورخ معاصر است.

– مفهوم ارزشى اربعین چیست و چرا چنین جایگاهى دارد؟

اربعین امام حسین علیه‌السلام در فرهنگ شیعى جایگاه بسیار والا و ارزشمندى دارد چون یک بار دیگر خاطرات و حوادث روز عاشورا در این روز زنده شده و به نوعى نقطه عطفى در تاریخ اسلام و تشیع گردیده است. واژه “اربعین” مبناى فرهنگى نیز دارد یعنى در فرهنگ اسلامى بر عدد ۴۰ بسیار تأکید و سفارش شده و در مناسبت‌هاى مختلف بر آن تکیه شده، یکى از آن‌ها زیارت اربعین امام حسین علیه‌السلام  است، مثلاً “کمال عقل انسان در چهل سالگى”، “آثار چهل روز اخلاص در عمل”، “حفظ چهل حدیث”، “دعاى چهل نفر مؤمن براى انسان”، “قرائت دعاى عهد در چهل صبح”، “عدم پذیرش نماز شراب خوار تا چهل روز”، “گریه چهل روزه آسمان و زمین و فرشتگان براى امام حسین علیه‌السلام” و “استحباب زیارت اربعین” از جمله مواردى است که اهمیت عدد چهل را در فرهنگ اسلامى و معارف شیعى مى‌رساند.

- ‌ ‌چه مناسبت‌هاى تاریخى در روز اربعین وجود دارد، و چه وقایعى رخ داده است؟ ‌ ‌