اِیــام محسنیه

     

دوستان تقاضا می شود در صورت امکان این متن را منتشر سازند.

ایـــــام محـســنیه (۲۸صفر الی ۸ ربیع الاول):

 ۱٫ ایام شهادت خاتم الانبیاء صلی الله علیه واله وسلم

۲٫ ایام تشکیل شورای شوم سقیفه ملعونه و نقض بیعت غدیر

۳٫ ایام سه بار هجوم به خانه وحی و به آتش کشیدن آن

۴٫ ایام ضرب و شتم حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها

۵٫ ایام کشتن حضرت محسن علیه السلام

۶٫ ایام غصب فدک و واقعه جانکاه کوچه

۷٫ ایام ارتداد امت

۸٫ ایام شهادت حضرت امام حسن عسکری علیه السلام

محضر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، تسلیت باد.

ایام محسنیه، عظیم تر و تلخ تر و ناگوارتر از عاشورا

امام صادق علیه السلام، با سه تعبیر، ایام محسنیه را سخت تر و جانکاه تر از عاشورا معرفی می کنند:

و لا کیوم محنتنا بکربلا و ان کان یوم السقیفه و احراق النار علی باب امیر المؤمنین و الحسن و الحسین و فاطمه و زینب و ام کلثوم فضه و قتل محسن بالرفسه اعظم و ادهی و امر لانه اصل یوم العذاب

و هیچ روزی مانند محنت ما در کربلا نیست اگر چه روز سقیفه و آتش به پا کردن  بر در خانه امیر مومنین و حسن و حسین و فاطمه و زینب و ام کلثوم و فضه سلام الله علیهم و کشتن محسن سلام الله علیه با لگد، بالاتر و سخت تر و تلخ تر  است چرا که اصل روز عذاب و سختی آن روز است.               نوائب الدهور،  ج۳، ص۱۵۷

ایام محسنیه که از ۲۸ صفر شهادت حضرت خاتم الانبیاء شروع شده و تا ۸ربیع الاول شهادت امام حسن عسکری علیه السلام به پایان می رسد، فجائع عظمی و دواهی کبرای رخ داده است. وقایعی که خط بطلان بر تمامی مکاتب مدعی اسلام، می کشد و حقانیت شیعه اثنی عشریه را برای عالم اثبات می کند. وقایع عظمایی که به خاطر جدایی از غدیر شکل می گیرد. در این مجال به برخی از آن مختصرا اشاره می کنیم.

ایام محسنیه، ایام شهادت پیامبر صلی الله علیه واله

سرور همه انبیاء پیامبر اکرم صلی الله علیه واله وسلم از طریق سم به شهادت رسیدند. این مطلب را حتی مخالفین شیعه نیز روایت کرده اند. به عنوان نمونه: بیهقی از عبدالله بن مسعود روایت کرده است که وی گفت: اگر ۹ بار قسم بخورم که رسول خدا کشته شده است برایم محبوبتر از این است که یکبار قسم بخورم که او کشته نشده است به خاطر اینکه خداوند او را پیامبر شهید قرار داده است.                   السیره النبویه، ابن کثیر دمشقی، ج۴

اما به راستی چه کسی پیامبر را مسموم کرد؟ به اعتقاد شیعه،  عایشه و حفصه، پیامبر را مسموم کردند. علاوه بر اینکه شیعه چنین اعتقادی دارد بلکه رد پایی از اسناد این فتنه در کتب مخالفین نیز بوضوح دیده می شود که پرداختن بدان خارج از حوصله این اندک، می باشد. لذا به ذکر روایتی از اهل البیت اکتفا می کنیم.

عبدالصمد بن بشیر از امام صادق علیه السلام روایت می کند که آن حضرت سؤال نمودند: آیا می دانید پیامبر وفات کرد یا کشته شد؟

خدا می فرماید: «أفإن مات أو قتل إنقلبتم علی أعقابکم» «آیا اگر پیامبر بمیرد یا کشته شود به گذشته خود بر می گردید؟!» سپس فرمودند:

فسم قبل الموت أنهما سقتاه(قبل الموت)أنهما و ابوهما شر من خلق الله

قبل از موتش زهر داده شد، بی شک آن دو زن (عایشه و حفصه) او را زهر دادند و در جای دیگر فرمودند: پدران آن دو زن حضرت را مسموم کردند.    تفسیر عیاشی:۱/۲۰۰، ح۱۵۲ ؛ البرهان:۱/۳۲۰، ح۱۰، تفسیر صافی:۱/۳۰۵

ایام محسنیه، ایام هتک شدن حجاب الهی

  امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند:

پیامبر صلی الله علیه واله می فرمودند: «ای جماعت انصار! برای من رعایت اهل البیت را بنمائید… ألا إن فاطمه بابها بابی و بیتها بیتی فمن هتکه فقد هتک حجاب الله… درب خانه فاطمه درب خانه من وخانه او خانه من است، هرکس بدان بی حرمتی کند، حجاب الهی را دریده است. ای کسانیکه در اینجا حاضرید، گوش فرا دهید: درب خانه فاطمه درب خانه من و…

عیسی بن مستفاد «راوی حدیث» گوید:

فبکی ابوالحسن علیه السلام طویلاً و قطع بقیه کلامه و قال: هتک والله حجابه هتک والله حجابه هتک والله حجاب الله

وقتی فرمایش امام هفتم علیه السلام بدینجا رسید، سخن خویش را قطع وگریه بسیار نمود وسه مرتبه فرمودند: «قسم به خدا، حجاب الهی هتک شد.                                     طرف:۱۹؛ بحارالانوار: ۲۲/۴۷۷

ایام محسنیه، ایامی که امیرالمؤمنین آرزوی مرگ کرد

لما اوقف علی بن ابی طالب امیرالمومنین علیه السلام تکلم فقال اتضرب الزهراء نهرا؟! فلیت ابن ابی طالب مات قبل یومه فلا یری الکفره الفجره قد ازدحموا علی ظلم الطاهره البرره

هنگامیکه امیرالمومنین علیه السلام توقف نمود (در درب خانه) فرمودند: آیا زهرا زده می شود؟! ای کاش پسر ابی طالب پیش از این می مرد و نمی دید که کافران فاجر ازدحام کنند برای ظلم کردن به طاهره نیکو…            نوائب الدهور علامه میر جهانی، همان

 ایام محسنیه، ایام هجوم به خانه وحی

شهادت حضرت محسن علیه السلام، توسط ضربه لگد عمر، مطلبی است که شیعه و سنی هر دو آن را روایت کرده اند. به چند نمونه از منابع مخالفین اشاره می کنیم:

مسعودی (۳۴۶هـ ق) در کتاب (اثبات الوصیه، ص۱۴۲، تحت عنوان حکایه السقیفه) می نویسد:

فاقام امیرالمومنین ومن معه من شیعته فی منزله بما عهد الیه رسول الله فوجهوا الی منزله، فهجموا علیه وأحرقوا بابه، واستخرجواه منه کرهاً، وضغطوا سیّده النساء بالباب حتّى أسقطت محسناً

امیرالمومنین علیه السلام همراه شیعیان خود در منزلش قیام کرده بود بنا بر آنچه رسول خدا صلی الله علیه واله بر او عهد بسته بود. پس متوجه منزل او شدند و هجوم آوردند به منزلش و خانه اش را آتش زدند، و او را با اکراه و اجبار خارج کردند از منزلش و سیده زنان را آن چنان به درب خانه فشار دادند که محسن علیه السلام را سقط کرد و گرفتند از او بیعت پس او امتناع کرد.

شهرستانی از أعلام قرن ششم هجری در کتاب (الملل والنحل، ص۵۷ ، ج۱، چاپ بیروت دار المعرفه) این‌گونه می‌گوید:

إن عمر ضرب بطن فاطمه یوم البیعه حتى ألقت الجنین من بطنها، وکان یصیح أحرقوا دارها بمن فیها وما کان فی الدار غیر علی، وفاطمه  و الحسن

عمر در روز بیعت به شکم فاطمه ضربه وارد نمود تا اینکه جنین او از شکمش افتاد و در حالی که او فریاد می‌کشید خانه‌اش را به همراه ساکنان آن، علی، فاطمه، و حسن به آتش کشید.

همچنین صلاح الدین صفدی(۷۶۴هـ) در کتاب (الوافى بالوفیات، ج۵ ، ص۳۴۷) ابن حجر عسقلانی (۸۵۲هـ) در (لسان المیزان ج۱، ص۲۶۸) و ذهبی (۷۴۸هـ) در میزان الإعتدال و دیگر بزرگان عامه، به حمله عمر به حضرت زهرا سلام الله علیها تصریح می کنند و سبب قتل حضرت محسن را ضربه لگد آن ملعون می دانند.

ایام محسنیه و نفرین امام صادق علیه السلام بر کسی که در مصیبت آن نگرید:

امام صادق علیه السلام هنگام ذکر واقعه کوچه و هجوم به خانه حضرت زهرا سلام الله علیها چندان می گریستندکه محاسن مبارکشان از اشک دیدگانشان تر می گشت وسپس می فرمودند: «لا قَرّت عینٌ لا تبکی عِندَ هذا الذّکر»  «روشن مباد آن چشم که هنگام ذکر این واقعه نگرید»

نوائب الدهور: ۳/۹۶؛ بحارالانوار: ج۵۳، ص۲۳

برای اشک بر امام حسین علیه السلام، ثوابهای عظیمی ذکر شده است اما در مورد حضرت زهرا سلام الله علیها نفرین شده است. این نشان دهنده عمق مصیبت و جانکاه بودن آن است. که هر صاحب فطرت و عقلی هنگام ذکر واقعه کوچه می گرید و روشن مباد دیده ای که نگرید.

ایام محسنیه، بزرگترین سند کفر غاصبان خلافت

حال این سوال پیش می آید:  آیا کسی که با پاره تن رسول خدا و روشنی چشم او و میوه دل او و تنها یادگار او چنین می کند آیا می تواند مسلمان باشد؟! آن هم فاطمه ای که آیه مودت در شان او و فرزندانش می باشد. و مودت با او اجر رسالت خاتم الانبیاء و شرط پذیرش اعمال است. آیا چنین فردی می تواند جانشین وجود مقدسی شود که بارها می فرمود: فداها ابوها. و آیا چنین افرادی می توانند جانشین آقایی شوند که: انک لعلی خلق عظیم است؟ و اصلا این سوال را حتی از تمامی غیر مسلمین می پرسیم که آیا کسی که دختر پیغمبری را با لگد چنان می زند که فرزندش را سقط می کند و خود او چند صباحی بعد بر اثر همین ضربات به شهادت می رسد؛ آیا این فرد مهاجم متدین به دین آن پیامبر است؟؟ اینجاست که هجوم به بیت وحی محکم ترین سند در کفر مهاجمین می باشد.

اعتراف مخالفین، بر واجب القتل بودن قاتل حضرت محسن

ابن ابی الحدید می گوید: هنگامیکه پیامبر صلی الله علیه و آله اراده کرد ابی العاص را آزاد کند با او شرط کرد که زینب (دختر خوانده حضرت خدیجه) را به مدینه بفرستد. وقتی ابی العاص به مکه رسید زینب را همراه برادرش راهی مدینه کرد. عده ای از مشرکان مکه از جمله هبار بن اسود به قصد اذیت کردن زینب ناقه او را تعقیب کردند اول کسی که به ناقه رسید، هبار بن اسود بود. وی به محض رسیدن نیزه ای به محمل زینب رها کرد و زینب که حامله بود از این حمله ترسید و چون به مدینه رسید سقط نمود. به همین خاطر روز فتح مکه پیامبر صلی الله علیه وآله دستور داد که هر کجا هبار بن اسود را دیدند او را به قتل برسانند. ابن ابی الحدید می گوید:

این خبر را برای نقیب بن جعفر(استاد ابن ابی الحدید) خواندم. نقیب گفت: وقتی رسول خدا که به خاطر ترساندن زینب و افتادن بچه از شکم او خون هبار بن اسود را مباح کرد؛ روشن است که اگر در زمان فاطمه زنده بود

بدون شک خون کسی را که فاطمه را ترسانده تا محسن را از شکم انداخت مباح می کرد.ابن ابی الحدید می گوید به نقیب گفتم: آیا می توانم این خبر را که «عده ای که فاطمه را ترساندند تا اینکه فرزندش محسن را از شکم انداخت» از شما نقل کنم؟

نقیب گفت: نه و لیکن بطلان این خبر را نیز از من نقل نکن چرا که من در مورد این خبر نظری ندارم.         ابن ابی الحدید ، شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۱۹۲

ایام محسنیه، ایام ارتداد امت

امام صادق علیه السلام فرمودند:

إِنَّ النَّبِیَّ ص لَمَّا قُبِضَ ارْتَدَّ النَّاسُ‏ عَلَى أَعْقَابِهِمْ کُفَّاراً إِلَّا ثَلَاثاً سَلْمَانُ وَ الْمِقْدَادُ وَ أَبُو ذَرٍّ الْغِفَارِی‏

بلافاصله بعد از قبض روح پیامبر، مردم مرتد شدند و کافر گشتند مگر سه نفر، سلمان و مقداد و ابی ذر.        الاختصاص، شیخ مفید: ص۶

اما دلیل ارتداد مردم چه بود؟ آیا از اعتقاد به نبوت پیامیر و اعتقاد به توحید بر گشتند؟ یا از مساله مهم و کلیدی برگشتند که اساس توحید و نبوت بر آن است و آن خلافت و جانشیتی بلافصل امیرالمؤمنین علیه السلام.

 ایام محسنیه و اول حکمی که در قیامت بررسی خواهد شد

امام صادق علیه السلام از رسول اکرم صلی الله علیه واله نقل فرمودند که:

أَوَّلُ‏ مَنْ‏ یُحْکَمُ‏ فِیهِ‏ مُحَسِّنُ بْنُ عَلِیٍّ  فِی قَاتِلِهِ ثُمَّ فِی قُنْفُذ

اول کسی که در روز قیامت در مورد او حکم می شود، حضرت محسن بن علی علیه السلام است در مورد قاتلش (عمر) و سپس در مورد قنفذ.                           تفسیر البرهان: ج۴، ص۸۶۲؛ بحارالانوار: ج۲۸، ص۶۴

قدر مسلم این است که قضیه حضرت محسن که در این ایام رخ داده است برای خدا، مهم ترین مساله ایست که باید زودتر از همه مسائل در مورد آن حکم شود.

ایام محسنیه، ایامی که مصیبت تمامی انبیاء برای یک نفر واقع شد

امام هادی علیه السلام در زیارتنامه امیرالمؤمنین در روز غدیر می فرماید:فَأَشْبَهَتْ مِحْنَتُکَ بِهِمَا مِحَنَ الْأَنْبِیَاءِ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ عِنْدَ الْوَحْدَهِ وَ عَدَمِ الْأَنْصَار

شبیه شد محنت تو به خاطر آن دو ملعون، به محنت تمامی انبیاء آن هنگام که تنها بودند و یاوری نداشتند.

المزار الکبیر: ۲۷۹

هر نبیی از انبیاء الهی به بلای خاصی مبتلا می شد و تنهایی اش به نحو جدایی از تنهایی پیامیر دیگر بود… مثلا تنهایی یوسف در دل چاه با تنهایی یعقوب فرق داشت… تنهایی موسی یا ابراهیم و…. یکی در بین دشمن تنهاست و دیگری در میان دوست یکی در اوج اقتدار تنهاست و دیگری در غربت تنهاست… اما این ایام چه بر مولای ما امیرالمؤمنین توسط آن دو ملعون وارد شد که محنت او به محن همه انبیاء شبیه شد؟؟؟

منبع:

سایت اهل کساء