جمعه های بدون تو

چقدر این روزها جای یک نفر در دنیایمان خالی ست..

چقدر این جای خالی پر رنگ است،

یک جای خالی با یک دل شکسته که نه با چیزی پر می شود

و نه با چیزی مرهم می یابد..

وقتی حال همه مردم این دنیا خراب است،

وقتی همه غصه دارند،وقتی تمام دل ها شکسته اند...

جای خالی کسی را حس می کنم که قرار است

"مَفزَعاً لِمَظلومِ عِبادِک و ناصِراً لِمَن لا یَجِدَ لَهُ ناصراً غیرَک..." باشد.

آقاجان؛ در این کلام تخلف نیست ،

تو که قرار است پناهگاه مظلومان شوی

و یاور هر آنکه یاوری ندارد باشی پس کی می آیی؟؟

 شاید کسی منتظرت نیست...

لحظه ظهور