ابن لهیعه مى گوید: در بیت الله الحرام طواف مى کردم ناگاه مردى را دیدم که گفت : خداوندا! مرا بیامرز؛ اگر چه گمان ندارم که بیامرزى ! من به او گفتم :
اى بنده خدا! از خداى تعالى بپرهیز و چنین سخنان باطل نگو؛ زیرا اگر گناهانت به مثابه قطرات باران یا برگ درختان باشد و تو استغفار نمایى ، خداى عزوجل گناهانت را مى بخشد که غفور و رحیم است .
حدیثی زیبا از امام حسین(ع) اشاره می‌کنیم که فرمودند:
"بخشندهترین مردم کسی است که به آن که چشم امید به او نبسته بخشش کند۱".
اما حال ببینم در کلام رسول خدا و ائمه(ع) چه کارهایی صدقه محسوب میشوند؟
پیغمبر -صلی الله علیه و آله- بیرون آمد، در حالی که حسن و حسین با او بودند و هرکدام بر یک دوش پیامبر بودند. حضرت، یک بار حسن را میبوسید و یک بار حسین را؛ تا به ما رسید و فرمود: «من احبّ الحسن و الحسین فقد احبّنی و من ابغضهما فقد ابغضنی؛ هرکس حسن و حسین -علیهمالسلام- را دوست بدارد، همانا مرا دوست داشته و هرکس آن ها را دشمن بدارد، پس البته مرا دشمن داشته است.»
احمدبن تیمیه در سال 661 ق؛ پنج سال پس از سقوط خلافت بغداد، در حرّان، از توابع شام دیده به جهان گشود و تحصیلات اولیه را تا 17 سالگی در آن سرزمین به پایان برد. ابن کثیر می‌گوید: در سال 667 ق در حالی که ابن تیمیه بیش از شش سال نداشت، مردم حرّان از جمله پدر او، که از علمای بزرگ شهر(شیخ البلد) بود از ترس حمله مغول شهر را ترک کردند
معاد یعنى اطلاع از عظمت و قدرت و علم و حیات نامتناهى خدا، همانطور که در عالمى قبل از عالم طبع و ماده اجمالاً براى ما مشهود بود، و آنجا عالم بَدءِ ما بود؛ بازگشت ما هم به همان عالمى است که ابتداى آفرینش ما از آنجا بوده است. باید رفت و به مقام لقاء و شهود حضرت رب جل و علا تفصیلاً رسید، که فرق بین توحید بدوى و نهائى فقط به اجمال و تفصیل است. این حقیقت معاد است که در آنجا ظاهر و باطن یکى است.
مبعث
روز مَبْعَث بر پایهٔ باورهای اسلامی، روزی است که محمد، پیامبر اسلام، به درجه پیامبری برگزیده شد. مسلمانان معنقدند او در غار حرا، توسط جبرئیل و از سوی خدا به پیامبری نایل آمد و مأمور شد که چندخداپرستی و بت‌پرستی را از زمین بردارد و خداپرستی را رواج دهد و پیام وحی را به مردم برساند. محمد در این زمان چهل سال داشت و در مکه زندگی می‌کرد.
باور شیعیان
بر اساس باور شیعیان، محمد مصطفی در روز ۲۷ رجب عام الفیل، سال ۱۳ پیش از هجرت پیامبر اسلام مبعوث شد. شیعیان این روز را جشن می‌گیرند و در روایات اسلامی اعمال مستحبی برای روز مبعث پیش بینی شده‌است. دعا، نماز و غسل مستحب از اعمال این روز است.
احادیث اعتدال در یک تقسیم بندی کلی به دو نوع تقسیم می شوند:
۱-احادیثی که به طور مستقیم به اعتدال و میانه روی پرداخته اند که در میان این اخبار ،برخی به دو ضد اعتدال یعنی افراط و تفریط هم اشاره کرده اند و برخی نه.
۲-روایاتی که گر چه از اعتدال ،نامی نبرده اند ولی ذمّ افراط و اسراف و یا تفریط و تقصیر – چه به صورت کلی و چه به صورت جزئی و مصداقی – پرداخته اند که نتیجه آن ، همان دعوت به اعتدال است.در این قسمت ،تنها چهل نور از نور گفته های روشنی بخش بخش پیشوایان دین که از احادیث دسته ی نخست به شمار می روند را آورده ایم.
مرحوم حاج ((میرزا جواد آقا ملکى )) – رحمت الله علیه – مى نویسد:
من استادى داشتم بزرگوار، عارف ، عامل و کامل (مراد آخوند ملا حسین قلى همدانى است ) که نظیر او را ندیده ام . از او درباره عملى که مجرب و در اصلاح قلب و تحصیل معارف مؤ ثر باشد سؤ ال کردم .
در پاسخ فرمود: براى این امر هیچ کارى مانند مداومت بر یک سجده طولانى در هر شبانه روزى یک مرتبه که در آن (( لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِین )) گفته شود نیست .
سید علی محمد باب خودش را به عنوان نائب خاص حضرت مهدی علیه السلام معرفی کرد و بعد از دریافتن سادگی مردم، ادعای بعدیش مبنی بر اینکه
خودش همان مهدی موعود است را، مطرح کرد و بعد از آن ادعای پیامبری را اعلام داشت و بدین وسیله هر بار ارتقاء درجه به خود می داد.
بعد از این ادعاها توسط سید علی محمد باب، امیر کبیر حکم اعدام وی را ناصر الدین شاه گرفت و بلافاصله او را در تبریز اعدام کرد.