ابن قولویه در کامل الزیارات (باب 107 ص 324) از علی بن الحسین بن موسی بن بابویه و او از محمّد بن یحیی اشعری عطار قمی روایت کرده که شخصی از اهل ری گفت : بر امام هادی علیه السّلام وارد شدم ، آن جناب از من پرسید در کجا بودی؟
ابن قولویه در کامل الزیارات (باب 107 ص 324) از علی بن الحسین بن موسی بن بابویه و او از محمّد بن یحیی اشعری عطار قمی روایت کرده که شخصی از اهل ری گفت : بر امام هادی علیه السّلام وارد شدم ، آن جناب از من پرسید در کجا بودی؟
حمزه بن عبدالمطلب، عموى پیامبر گرامى اسلام بود، دو سال پیش از ولادت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) دیده به جهان گشود.
در میان جوانان قریش در دلاورى و بزرگوارى برجسته و در آزاداندیشى، آزادمنشى وستمستیزى سرآمد بود.
امام حسین علیه السلام در طول مسیر به آیاتى استناد فرموده اند که عبارتند از:
۱) آیه اول: آیه ۳۳ سوره احزاب: همینکه نماینده یزید در مدینه تصمیم گرفت از امام حسین علیه السلام براى یزید بعیت بگیرد امام فرمود: واى بر تو، تو پلید هستى و ما خانواده اى هستیم که خداوند در شأن ما فرموده است:
در میان اسامی این اماکن حتی اسامی اماکن مقدس سایر ادیان نیز به چشم می خورد و مختصری از آن بدین شرح است:
1 - تخریب بارگاه ائمه بقیع در قبرستان بقیع
2 - تخریب حرم امام حسین(ع)
3 - تخریب حرم همسران پیامبر
امام زینالعابدین(ع) فرمود: من قنع بما قسم الله له فهو من اغنی الناس. هر کس به دادههای خدا قانع و راضی باشد از غنیترین و بینیازترین مردم است. (تحفالعقول ص 285)
قناعت در معنا مترادف با اقتصاد و میانهروی در مصرف مال برای خود و خانواده است و این حالتی است میان اسراف از یک طرف و سختگیری از سوی دیگر. البته قناعت غیر از سخاوت است. زیرا سخاوت در مورد بخشیدن مال و مصرف آن برای دیگران است و قناعت، بخشیدن و مصرف مال برای خود و خانواده است. سخاوت حالتی است متوسط میان اسراف و بخل. (درسهایی از اخلاق ص 153)
شب جمعه ای بود ؛ بعد از جلسه راهی حرم شدم ؛ عجب حال و هوایی ؛ چقدر شلوغ بود ؛ بعضی از مردم داخل حرم امام مهربانی ها می شدند و بعضی ها هم با چشم گریان از حرم خارج می شدند .
وقتی چشمت به گنبد طلایی امام رئوف می افتاد اصلا تمام مشکلات رو فراموش میکردی و دوست داشتی کبوتر حرم می بودی و همیشه بر دور گنبد پرواز میکردی . . .
جهت روشن شدن مسأله لازم است به نقل بخشی از تاریخ حضرت أمیرالمؤمنین ـ علیه السّلام ـ و وقایع شب نوزدهم ماه مبارک رمضان بپردازیم:
مرحوم مجلسی به نقل بعضی از مورّخان نوشته است: