از جمله فقهاء نامدار و محدثان بزرگ و از رۆساى امامیه، ابن بابویه و فرزند او شیخ صدوق مىباشند، که هریک از این دو بزرگوار را صدوق مىنامند، هرچند که این لقب بر پسر، بیشتر از پدر، اطلاق مىشود.
صدوق اوّل، جناب على بن الحسین بن موسى بن بابویه، است که مدفن مبارکش در قم مىباشد و صدوق دوم، فرزند ارجمند و خلف برومند آن بزرگوار، محمد بن على بن الحسین بن موسى بن بابویه، که مدفن مقدسش در شهر رى، نزدیکى حرم مطهر حضرت عبد العظیم حسنى علیه السّلام است.