دیروز معلم کلاس می گفت: بچه ها با این کلمات جمله بسازید:
شادی، قهقهه، پای کوبی، شادمانی، خوشحالی، بی خیالی، انتظار!
هر چه فکر کردم نتوانستم جمله بسازم زیرا خوب می دانستم،
انتظار که باشد تمام کلمات دیگر هیچ معنایی نخواهد داشت.
پس فقط بزرگ نوشتم:
انتظاراقا