استخاره به معنای طلب خیز از خداوند است، و چون مؤمنین در مواردی خیرو صلاح کار خود را نمی دانند، به استخاره متوسل می شوند.
جایگاه استخاره در قرآن و احادیث
1-...وَعِندَهُ مَفاتِحُ الغَیبِ لایَعلَمُها اِلا هُو
...کلیدهای غیب نزد خداست و کسی جز او آنهارا نمی داند
این روزها در هر شهر و کشوری هم که باشید، نیاز به کند و کاو زیادی ندارد که لباس ها و مدل های مو و ... خاص و عجیب زنان را ببینید، لباس هایی که در عین لباس بودنشان، پوششی در کارشان نیست:
رسول خدا(ص) می فرمایند:
«هنگامی که زن ها را دیدید که بر سرشان چون کوهان شتر هاست، بدانید که نمازشان پذیرفته نمی شود.»(1)
«در آخر امت من ...
زنانشان در عین لباس پوشیدن لخت و عور هستند و بر سرشان چیزی همانند کوهان اشتران لاغر است، آنها عطر بهشت را نمی شنوند. آنها را لعنت کنید که آنها از رحمت خدا بدور هستند.»(2)
مؤسس و بنیانگذار این کتابخانه عظیم و بى‌نظیر، فقیه و مرجع تقلید شیعیان جهان، بزرگ فرهنگبان میراث اسلامى، عالم اصولى، محدث رجالى، ادیب اریب، تبارشناس برجسته، محقق و مورّخ، حضرت آیت‌الله العظم ىسید شهاب‌الدین مرعشى نجفى در صبحگاه بیستم صفر ١٣١٥/ ٢١ژوئیه ١٨٩٧ در نجف اشرف در کشور عراق در یک خانواده سرشناس علمى و مذهبى زاده شد.
کارشناس وهابی شبکه وصال فارسی در ادامه شبهه افکنی های خود به مقدسات مسلمانان، آموزه مهدویت را هدف هجمه خود قرار داد.
ملازاده مجری وهابی شبکه وصال که حتی میان شبکه های وهابی به کم اطلاعی و غیر علمی بودن برنامه هایش مشهور است مدعی شد: «مهدی نزد عقلاء، هیچ اصلی ندارد، مهدی وجود ندارد.»
گفتنی است که وی بارها در سخنان خود صراحتا وجود حضرت مهدی را انکار کرده است.
این گفته ها هر چند حاکی از بی اطلاعی این کارشناس وهابی از احادیث مورد اتفاق شیعه و سنی و نیز فرق اسلامی است، اما بیان نمونه هایی از احادیث مورد اتفاق شیعه و سنی در این زمینه می تواند برای این کارشناس وهابی مفید باشد:
نماز یکی از مهمترین و اساسی‌ترین دستورالعمل انسان‌سازی و سیر و سلوک معنوی است به طوری که برخی از بزرگان فرموده‌اند اگر نمازِ انسان اصلاح شود، همه امور انسان اصلاح می‌شود.
این نماز علاوه بر احکام فقهی و ظاهری، آداب و اسراری دارد که آشنایی با آنها انسان را بیشتر با حقیقت نماز پیوند داده و قلبش را بهتر به سوی نماز سوق می‌دهد.
احمد بن عبد الحلیم بن تیمیه حرانی معروف به ابن تیمیه (زادهٔ ۱۰ ربیع‌الاول سال ۶۶۱ ه ق، ۲۲ ژانویه ۱۲۶۳ میلادی، برابر با ۲ بهمن ۶۴۱ ه. ش، حران، ترکیه درگذشتهٔ ۲۸ سپتامبر ۱۳۲۸ میلادی، برابر با ۵ مهر ۷۰۷، ه. ش)
وی فقیه حنبلی و سلفی و مبتکر و بنیانگذار نظری، فرقهٔ افراطی وهابیت است. اما در باره القاب و عنوان درست او اختلاف بسیار است. چه او را با القابی چون مفسّر، رجالی، مفتی و ادیب یاد کرده‌اند.[۱] محمد بن خضر (م.۶۲۲ق.) پدر او روحانی حنبلی مذهب بود که در عقاید و فقه از مذهب«احمد بن حنبل» (م/۲۴۱) پیروی می‌کرد، از این جهت فرزند خود را به مدارس حنابله فرستاد تا فقه حنبلی را فرا گیرد. جدّ اعلای وی از دانشمندان حنبلی مذهب و نخستین فرد ملقب به ابن تیمیه بوده است.